Ik heb al de noodzaak genoemd om ons lichaam in staat te stellen zichzelf opnieuw in balans te brengen na aanzienlijke blootstelling. Ik zal niet terugkomen op het feit dat uitzetting de enige manier is en blijft om zichzelf te behouden. Maar waar kun je jezelf plaatsen in onze huidige wereld om deze blootstelling te vermijden en vooral zonder volledig uitgesloten te zijn van het leven in de samenleving. Ik kan door middel van verschillende technische middelen, deactivering, ontkoppeling, beschermingsmiddelen mijn dagelijkse blootstelling verminderen, maar ik kan het niet de hele dag voorkomen. Laten we in ieder geval onze rustplaats en slaap behouden.

We ontvangen steeds meer gevoelige mensen die reageren op de geringste evocatie, of op de loutere aanblik van een potentieel gevaarlijk object in hun omgeving. De reacties van het lichaam zijn gelijk aan de werkelijke blootstelling. Het is echt een negatief anker dat zich heeft genesteld in relatie tot te veel blootstelling. De rationaliteit van de geest heeft plaatsgemaakt voor een ongecontroleerd gedrag van onze hersenen dat zich echt in gevaar voelt. Het is ten koste van alles noodzakelijk om de controle over deze stressreactie terug te krijgen om te voorkomen dat iemands leven en dat van de mensen om hem heen ondraaglijk wordt.

Ik heb meer dan 15 jaar Tai Chi beoefend en het heeft me geleerd om mijn hypertensie beter onder controle te houden en mijn dagelijkse stress op een andere manier te evacueren. Deze langzame gymnastiek van specifieke bewegingen bij het loslaten dwingt de hersenen om hun zorgen opzij te zetten om zich te concentreren. Het brein is, in tegenstelling tot wat velen denken, niet aan het multitasken. Hij kan maar één ding tegelijk doen. Hem dwingen om zich te concentreren op een bepaalde fysieke oefening dwingt hem om zijn andere zorgen opzij te zetten.

Dit is niet wonderbaarlijk en heeft niets te maken met een taoïstische of religieuze filosofie. Mijn Tai Chi, ik beoefen het nu in mijn hoofd omdat mijn lichaam bepaalde fysieke grenzen heeft bereikt (leeftijd en gewicht) maar de aanpak is goed verankerd gebleven in mijn dagelijks leven.

Christine stemde ermee in om ons kennis te laten maken met deze technieken door middel van een presentatieworkshop. Inschrijven op 17 september:
Regine.caxton@proximus.be. P.A.F. 10 €. Dit alles zal plaatsvinden in de witte zone thuis in Rièzes. Ik kijk ernaar uit om te delen

J’ai déjà évoqué le besoin de permettre à notre corps de se rééquilibrer après une exposition importante. Je ne reviendrai pas sur le fait que l’éviction est et reste le seul moyen de se préserver. Mais où se mettre dans notre monde actuel pour éviter cette exposition et surtout sans être totalement exclu de la vie en société. Je peux réduire à travers divers moyens techniques, désactivation, déconnexion, moyens de protection mon exposition quotidienne mais je ne peux pas l’empêcher toute la journée. Préservons au minimum notre lieu de repos et notre sommeil.

Nous recevons des personnes de plus en plus sensibles qui réagissent à la moindre évocation, ou à la simple vue d’un objet potentiellement dangereux dans leur entourage. Les réactions du corps sont équivalentes à une exposition réelle. C’est réellement un ancrage négatif qui s’est installé par rapport à une exposition trop importante. Le rationnel de l’esprit a laissé la place à un comportement incontrôlé de notre cerveau qui se sent réellement en danger.
Il faut à tout prix reprendre le contrôle de cette réaction de stress pour éviter de rendre sa vie et celle de son entourage insupportable.

J’ai pratiqué le Taï Chi pendant plus de 15 ans et cela m’a appris à mieux contrôler mon hypertension et à évacuer autrement mon stress quotidien. Cette gymnastique lente de mouvements spécifiques dans le lâcher prise oblige le cerveau à laisser de côté ses préoccupations pour se concentrer. Le cerveau, contrairement à ce que beaucoup pensent, n’est pas multitâche. Il ne peut faire qu’une chose à la fois. Le contraindre à se focaliser sur un exercice physique bien particulier, l’oblige à laisser de côté ses autres préoccupations.

Ce n’est pas miraculeux et cela n’a aucun lien avec une quelconque philosophie taoïste ou religieuse. Mon Taï Chi, je le pratique maintenant dans ma tête car mon corps a atteint certaines limites physiques (âge et poids) mais la démarche est restée bien ancrée dans mon quotidien.

Christine a accepté de bien vouloir nous initier à travers un atelier de présentation à ces techniques. Pour vous inscrire le 17 septembre :
Regine.caxton@proximus.be. P.A.F. 10 €. Tout cela se déroulera en zone blanche chez nous à Rièzes. Au plaisir de partager