12 juli 2023

Onderweg

Met 35 graden buitentemperatuur reed ik in een ongekoelde auto vanuit Eindhoven naar het Belgische Rièzes, net op de grens met Frankrijk. Meer dan eens overwoog ik rechtsomkeert te gaan, zo wanhopig drukte de hitte, tot ik opeens tussen de graanvelden een klein geel bordje, ‘gathering EHS’ zag staan, wat mij diep vanbinnen geruststelde: Ik werd verwacht en was welkom.

Aankomst

Aan het einde van de weg in Rièzes kwam ik op het terrein van Guy Lérat en zijn vrouw Régine Caxton. Links een groot veld om te parkeren, rechts om te camperen en daar achter het camperveld. Achter het huis een brede tuin afgegrensd door een klein grensriviertje. Ongeveer 500 meter eerder in de straat, herkende ik het zelfgebouwde en afgeschermde huis waar Guy en Régine mensen met EHS opvangen. 

Vrijdag vier uur. Er heerste een prettige bedrijvigheid. Aan de ingang stond al een grote witte tent met tafels en stoelen. Een enkele camper stond al op het camperveld en een tweetal tentjes op het campingveld. Nadat ik in alle rust mijn tentje had opgezet werd aan de andere kant van het terrein om hulp geroepen. De tweede grote tent werd met zo’n veertig mensen en in drie talen,  omhooggetakeld, en met witte zeilen omkleed. Tegen half zeven brandde de barbecue voor algemeen gebruik en veranderde de eerste tent in één grote ontmoetingsplek.

Stralingsdetectorpoort

Aan de ingang verscheen opeens een ludieke poort, die nog het meest leek op metaaldetector aan de luchthaven. Als je door deze poort zou lopen met een mobiele telefoon die aanstond, dan zou hij een geweldige herrie moeten maken. De ultieme test werd pas na het evenement gedaan, omdat niemand zich geroepen voelde om zijn mobiel met zoveel mensen eromheen aan te zetten.

Organisatie

Om alles goed te laten verlopen, werden na het eten de hulptroepen in de vorm van teams geformeerd. Zo was er het welkomsteam, een eetteam, die de tafels en stoelen op de juiste plek zouden zetten, een cleanteam, een wekteam, bestaande uit één persoon, en er was een waveteam, die bestond uit één meetspecialist die uiterst discreet en vriendelijk gedurende het weekend regelmatig controleerde op straling. De vangst de eerste ochtend was een telefoon en een gehoorapparaat met bluetooth. Tenslotte was er het camerateam die de opnames van alle lezingen verzorgde. Op deze manier werd de organisatie gedragen door bijna iedereen.

De nacht

Waar eerder nog een zee van ruimte was, stonden inmiddels zo’n vijfentwintig tenten om mij heen, sommigen op slechts een meter afstand. Normaal zou ik mij vreselijk benauwd hebben gevoeld en ook was dat wel even het geval. Wat echter overheerste was dankbaarheid en blijdschap zo dichtbij anderen te kunnen zijn, zonder bang te zijn voor mobieltjes en andere stralingsbronnen. Daarvan genoot ik en ik nam al het andere voor lief. Zo warm als de dag was geweest, zo koud werd het die nacht. Alles wat maar in mijn tent lag aan warme kleren of extra dekens ging over mij heen. Zelfs de stralingswerende doeken hadden zo nog een functie.

Stokbrood en jam

Na de bedrijvigheid rond de grote stokbroden, jam, boter, kaas, en grote kannen met koffie en thee, de geïmproviseerde wasplekken en de gang naar de diverse wc’s op het terrein, begon het programma. In de ene tent startte het Engelse programma en in de andere tent het Franstalige programma. Helaas kon je dus niet alles meekrijgen, maar dat kan later nog, via de ondertitelde opnames die binnenkort beschikbaar komen. 

Zaterdagochtendprogramma

Het Engelse progamma bestond in de ochtend uit presentaties van de leden van de Europeans for Save Connections (ESC). Als extra programma onderdeel werd via een videoverbinding David Gee en Kent Chamberlin ingevlogen. Chamberlin was lid van de New Hampshire Commission on 5G. Hij vertelde wat de opdracht van deze commissie was, wat ze hadden gedaan om hier invulling aan te geven, wat hij tegenkwam in dit proces wat leidde tot de conclusies van deze commissie.
In de Franse tent vertelde Kristien Pottie (zie mavieenmodeavion.com) over het realiseren van een witte zone in België in Poncelle.  Vervolgens presenteerde Benoit Louppe, meetspecialist, met een enorme gedrevenheid over technische ontwikkelingen mbt draadloze apparatuur, over meetinstrumenten en manieren om jezelf tegen straling te beschermen.

Zaterdagmiddagprogramma

In de middag vertelde in de Engelse tent Guy Lérat over de bouw en constructie van het stralingsarme huis dat hij samen met Régine had gebouwd om mensen met EHS in op te vangen. In de Franse tent kwam Europarlementarier Michèle Rivasi online in beeld en hield zo een korte voordracht, waarna haar vaste medewerker, die wel ter plekke was nog een toespraak hield. Vervolgens was er ruimte voor de verschillende organisaties die zich inzetten voor mensen met EHS, om zich aan elkaar en aan het publiek voor te stellen, waarbij zij ook konden uitspreken wat zij nodig hadden.

De band

De dag werd om vier uur afgesloten met een optreden van een tweekoppige band (de hele band bestond uit vier, maar er konden twee komen) met swingende liedjes met begeleiding op gitaar. Met mijn middelbare school Frans, kon ik er net zoveel van verstaan dat ik denk dat de teksten vaak enorm grappig waren, of emotioneel, met gekke wendingen. Er werd geluisterd en gedanst, en verderop in de tuin ook nog in kleine groepjes onderling verder met elkaar gepraat. Een mooie afronding van een mooie dag.

ESC-dag op zondag

Zondagochtend begon met verlossende regenbui. Iedereen wist intussen zijn/haar weg te vinden en hielp waar maar gedaan moest worden. Het programma van die dag werd ingevuld door de leden van Europeans for Safe Connections (ESC). Centrale vraag was: wat zou de ESC moeten doen en hoe zou dit moeten gebeuren? Alle aanwezigen konden individueel twee thema’s of ideeën opschrijven. Deze werden papiertjes verder verzameld en door de organisatie gegroepeerd in thema’s. Vervolgens kon je je aansluiten bij één van deze thema’s om te brainstormen over dit thema. De resultaten werden aan het eind van de dag aan elkaar gepresenteerd en vervolgens gemaild aan de ESC.

Afsluiting

Deze dag vol mooie contacten, samenwerking, gesprekken en verstevigde onderlinge banden sloot het weekend af in Rièzes. Mijn dank aan Guy, Régine, David, Kristien, Michael, Valeriaan, is groot voor het organiseren van dit evenement. Meer informatie en opnames zien? Houd de website van Un Lieu de Vie Pour EHS en mavieenmodeavignon.com in de gaten en/of abonneer je op de nieuwsbrief. Wil je iets doen voor Stichting EHS of voor ESC? Of heb je andere vragen? Neem contact met ons op via info@stichtingehs.nl.

Verslag: Marjon Tas