Dit artikel van Jean-François Munster gepubliceerd in de krant LE SOIR van 8/03/2023 koelde mijn bloed: « De uitrol van de nieuwste generatie mobiel netwerk – 5G – is wereldwijd in volle gang. Dat gebeurt vooral op het land – installatie van pylonen, antennes, etc. – maar morgen kan het anders zijn. Zoals we konden zien op het Mobile World Congress, de grote massa van de mobiele industrie in Barcelona, kijken operators steeds meer naar de hemel. Constellaties van satellieten in een lage baan om de aarde, drones of ballonnen die evolueren in de stratosfeer, aerostats op lage hoogte… Een groot aantal oplossingen wordt over de hele wereld getest om operators te voorzien van « torens in de lucht » waarmee ze hun terrestrische netwerken kunnen aanvullen en een alomtegenwoordige verbinding kunnen bieden, waar hun klanten zich ook bevinden. Een noodzaak om « kritieke » toepassingen zoals de autonome auto zonder onderbreking te laten werken of om traceringsoplossingen op wereldwijde schaal mogelijk te maken voor bijvoorbeeld de logistieke sector. Het is ook noodzakelijk om afgelegen gebieden te bestrijken die nooit zullen worden gedekt door terrestrische 5G-netwerken omdat de kosten te hoog zijn in verhouding tot de bevolkingsdichtheid (bergen, woestijngebieden, kleine eilanden …). »

Dus ja, we blijven de verschillende technische oplossingen die op de markt worden aangeboden bestuderen en testen. Een grafiek, een mening gegeven door een erkend laboratorium zijn voor mij geen garanties meer voor effectiviteit. Dus ook al kost het tijd en geld, als individuen testen en meten we. De bronnen van vervuiling zijn zo talrijk geworden dat we voor alles op onze hoede moeten zijn. We worden steeds gevoeliger en ook lage frequenties worden een permanente bron van overlast in deze geëlektrificeerde wereld. Een eenvoudige kleine transformator kan zelfs op grote afstand een bron van ongemak worden. Men zou een hypochonder worden. Zorg goed voor jezelf.