Het is goed om te willen meten, maar om de temperatuur te nemen gebruiken we een eenvoudige thermometer. Voor hoogfrequente golven en elektromagnetische velden hebben we helaas verschillende materialen nodig die vaak erg duur en soms erg ingewikkeld in gebruik zijn.

Ons eerste werk voordat we ter plaatse gaan om de blootstellingssnelheid te beoordelen, bestaat uit een kaartwerk om de antennes te lokaliseren en de emissiegolflengten van de dichtstbijzijnde antennes te kennen. In België is dit werk al moeilijker omdat dankzij de regionalisering elke regio zijn eigen presentatieprogramma heeft. In Frankrijk hebben we met « Carto radio » al een makkelijker overzicht. Houd er echter rekening mee dat deze sites niet altijd up-to-date zijn. We stellen een tafel op met wat we mogen verwachten.

Eenmaal daar worden het bestaan en de locatie van de antennes en hun afstand tot de te meten plaats duidelijk gecontroleerd.

Eenmaal in de woning nemen we de tijd om met de persoon en de bewoners te overleggen. We kunnen al de « acoustimeter », de « Cornet » of de « Spin » gebruiken   om een gedeeltelijk idee te geven van vervuiling in hoge frequenties. Het is dan tijd om een rondleiding door de woning te maken en met de bewoner alle bronnen van vervuiling binnenshuis te identificeren en te neutraliseren. Zodra dit werk is voltooid, kunnen we  de « spectraan 60100 » met de computer hebben en de bronnen van buitenvervuiling identificeren door de verschillende frequentiebanden te bekijken. Vergeet niet om de frequentiebanden van het Astrid-netwerk en wifi-signalen voorbij 5 Ghz te controleren. Voor lage frequenties zullen we in een ander artikel zien.